De consumentenprijzen van pluimveevlees zijn in november en december iets gestegen. De prijzen af slachterij (producentenprijzen) en de prijzen af boerderij zijn in deze periode echter fors gedaald. Volgens het reguliere seizoenspatroon dalen de prijzen aan het einde van het jaar, maar in 2018 was de daling erg groot. Dit hangt samen met een groot aanbod van pluimveevlees uit andere landen.
Prijsontwikkeling
De consumentenprijs van pluimveevlees is in november en december gestegen met 1%. De index voor december was 113, ook 1% hoger dan vorig jaar. De prijzen voor de producten af slachterij zijn in de laatste twee maanden van het jaar gedaald. De index was in november 99 en in december 98. Dat is duidelijk lager dan de index van 101 in oktober. Slachterijen ontvangen dus lagere prijzen bij de afzet van hun producten. Volgens de slachterijen is er volop concurrentie op de markt. Vanuit Polen is er extra aanbod en ook van buiten de EU is er aanbod van kipfilet tegen lage prijzen, met name uit Brazilië en Oekraine. Brazilië mag na het voedselschandaal weer exporteren naar de EU. Het gevolg is dat de slachterijen de prijzen voor de vleeskuikenhouder verlagen. De prijzen af boerderij zijn in de maanden november en december onderuit gegaan. Volgens het normale seizoenspatroon dalen de prijzen wel, maar nu is een zeer grote daling genoteerd in korte tijd, namelijk 7% in twee maanden.
Keten
De hoofdmoot (90 tot 95%) van de binnenlandse afzet van pluimveevleesproducten wordt door consumenten gekocht in supermarkten. Hiervan is verse kipfilet het belangrijkste product. De pluimveeketen is sterk geïntegreerd en slachterijen regelen dat de productie van de verschillende schakels op elkaar wordt afgestemd. Slachterijen en verwerkers leveren aan de retailers en vleeskuikenbedrijven leveren kuikens aan de slachterijen. Toeleveranciers aan vleeskuikenbedrijven zijn: vermeerderaars (producenten van broedeieren), kuikenbroederijen en mengvoerleveranciers.
Toelichting op drie niveaus
Er zijn 15 middelgrote en grote slachterijen in Nederland. Verdere verwerking vindt veelal plaats door een bedrijf op een andere locatie dan de slachterij. Daar worden geslachte kuikens verder verwerkt tot consumentenproducten (kipfilet, drumstick, dijen, vleugels). De twee grootste spelers binnen Nederland slachten en verwerken zelf; qua volume hebben beide bedrijven samen meer dan de helft van de markt in handen.
Er zijn ongeveer 600 bedrijven die vleeskuikens houden. Zes- tot achtmaal per jaar leveren zij vleeskuikens (kip) op een gewicht van 2 à 2,5 kg aan de slachterij. De slachterijen en verwerkers leveren het pluimveevlees op schaal aan de retailers. Meer dan de helft van de Nederlandse productie wordt geëxporteerd. Ook wordt pluimveevlees geïmporteerd. Importpluimveevlees komt niet terecht in het winkelschap, maar wordt vooral gebruikt in foodservice en in de verwerkende industrie.
Prijsvorming
De consumentenprijs kent nauwelijks seizoensinvloeden. Vleesverwerkers maken met de inkopers van de supermarkten afspraken over de kwaliteit en prijs van de producten. Er worden 1- tot 2-jaarcontracten afgesloten na tendering. Soms worden afspraken gemaakt op basis van de inkoopprijs bij de pluimveehouders. Een belangrijk deel wordt geëxporteerd. De prijzen op de buitenlandse markten hebben invloed op de prijs in Nederland, zowel op producentenniveau, maar ook af boerderij. Er is een seizoenspatroon met hogere prijzen in de zomerperiode. Prijzen af boerderij worden bepaald door de slachterijen en zijn afhankelijk van het moment van leveren. Bijna alle vleeskuikenhouders hebben een jaarcontract voor het leveren van de vleeskuikens aan een slachterij. In het contract staan afspraken over de leveringen en de kwaliteit van de kuikens, maar niet over de prijs.
Bron: Agrimatie
