Een buitenlandstage kan een enorme verrijking van je studie opleveren. Aeres-studenten zijn dan ook in alle hoeken van de wereld te vinden. Hieronder vertellen de twee klasgenoten Meike van Alst en Kiki Knipscheer over hun ervaringen op stage in Australië.
Meike van Alst
“Ik zou het iedereen honderd procent aanraden”
Op maandag 5 juni was het dan zo ver, mijn buitenlandstage in Australië. Ik ging stagelopen bij een pluimveebedrijf. Samen met mijn stagebegeleider had ik voorafgaand aan de stage een planning gemaakt. De eerste dag zou ik meelopen op kantoor om informatie te krijgen, de planning definitief te maken en protocollen te lezen/ondertekenen. De vrijdag was het zover, mijn eerste dag op een boerderij in Australië.
Ik ben begonnen bovenaan in de keten, bij de GGP-boerderij. Hier hebben ze stallen met kippen die een zuivere lijn hebben. Het was van groot belang dat deze kippen, en de eieren, van elkaar gescheiden bleven. Bij het afdraaien van de eieren werd hierop gecontroleerd en werd de administratie bijgehouden. De eieren werden meerdere malen per dag opgehaald en naar de GGP-broederij gebracht. Ik heb meegeholpen met het afdraaien van de eieren, bloed afgenomen bij de kippen en vooral tijd doorgebracht met de manager van het bedrijf.
Na een aantal dagen ben ik verdergegaan naar het volgende bedrijf. Dit waren stallen met Lohmann-moederdieren en een opfokstal. Bij dit bedrijf heb ik voornamelijk samengewerkt met de manager van het bedrijf en mocht ik helpen bij de administratieve taken. Ook mocht ik helpen met het gereedmaken van de opfokstal en heb ik geassisteerd met het lossen van de kuikens. Eén dag heb ik meegeholpen in GGP-broederij en daarnaast ook een aantal dagen in de commerciële broederij. Hier mocht ik helpen met het gehele proces.
Ik ben nog een aantal dagen op een moederdierenbedrijf geweest en heb hier samengewerkt met de supervisors van het bedrijf. Op het bedrijf waren de leghennen 21 en 23 weken oud, waardoor het belangrijk was dat er veel rondes in de stal werden gelopen. Dit werd gedaan om grondeieren te voorkomen. Deze grondeieren werden in de administratie bijgehouden.
Op een andere boerderij heb ik geholpen met het wegen van de kippen. Samen met de supervisor hebben wij meerdere stallen gewogen en controle rondes gelopen in de stal om te controleren of het voer- en watersysteem naar behoren werkte. Deze controle rondes worden elke dag uitgevoerd.
Mijn laatste twee dagen heb ik op kantoor doorgebracht. Hier mocht ik meekijken hoe de planning werd gemaakt en heb ik met de opfokbegeleider gesproken. Met de dierenarts ben ik naar de GGP-broederij gegaan om akkoord te geven voor een exportkoppel. De laatste dag heb ik afgesloten met mijn stagebegeleider met een eindgesprek. Ik heb hier een geweldige ervaring gehad en zou het honderd procent aanraden.
Kiki Knipscheer
“Waardevol om betrokken te zijn bij diverse aspecten van de pluimveesector”
Mijn stagebedrijf heeft meerdere locaties verspreid over heel Australië. De locatie waar ik stage liep, huisvestte zes stallen met moederdieren voor vleeskuikens, elk goed voor 10.000 hennen en duizend hanen. In de nabije omgeving beheerde het bedrijf nog vier andere locaties met een vergelijkbaar aantal moederdieren. De vleeskuikensector in Australië wordt gedomineerd door drie grote bedrijven, die elk hun eigen slachterijen, broederijen, voerfabrieken, vermeerdering, opfok, enzovoort hebben.
Gedurende zes weken werkte ik op deze locatie, voornamelijk was ik bezig met het sorteren van broedeieren. Mijn taken omvatten ook het handmatig wegen van de hennen en hanen, het rapen van grondeieren en enkele kleine taken die waren toegewezen door de manager.
Na deze zes weken heb ik nog een extra week doorgebracht op een opfoklocatie, wat bijzonder interessant was. Ik hielp bij het vaccineren van de hennen, met toediening van een wingweb en een enting in de borst. Opvallend was ook het gebruik van spinfeeders voor de hanen, een methode die ik nog niet eerder in werking had gezien.
Een van de voordelen van de omvang van het bedrijf was de nauwe samenwerking tussen verschillende schakels in de sector. Managers van vermeerderingslocaties bezochten regelmatig de opfoklocaties om de jonge hennen in ontvangst te nemen. Echter, moet ik wel toegeven dat ik blij ben dat Nederland nog niet op dit punt is beland. Het lijkt erop dat ondernemers hier hun vrijheid verliezen, wat mogelijk innovaties en nieuwe ideeën binnen de sector belemmert. In Nederland hebben verschillende ondernemers elk hun eigen werkwijze, waardoor er meer ruimte is voor nieuwe ideeën. Op het bedrijf in Australië hadden managers weinig zeggenschap en moesten ze er simpelweg voor zorgen dat de stallen goed draaiden zonder inspraak bijvoorbeeld in de voersamenstelling; alles werd van bovenaf bepaald.
Al met al was het een waardevolle ervaring om betrokken te zijn bij diverse aspecten van de pluimveesector in Australië, waar ik zowel mijn kennis als mijn perspectief op de industrie heb kunnen verbreden. Na mijn stage heb ik mijn klasgenoot Meike van Alst opgezocht, die stage liep bij een leghennenbedrijf in Bendigo. Samen zijn we in drie weken naar Cairns gereden.
Tussendoor heb ik een kort bezoek gebracht aan een nieuwe locatie van mijn stagebedrijf. De eerste ronde met hennen was net begonnen. Deze stallen waren uitgerust met een modern koelsysteem, wat essentieel was gezien de zomers waar de temperatuur zeker kon oplopen tot 45 graden Celsius. Ze namen me ook mee naar een oudere locatie, waar de eieren nog met de hand werden geraapt uit kartonnen nestboxen. De koeling gebeurde voornamelijk door ventilatie. Opmerkelijk was dat deze oudere stallen efficiënter draaiden dan de recent vernieuwde in de nabije omgeving. Ondanks de recente toevoegingen van legnesten en een eierband in een van de stallen presteerde deze stal verrassend genoeg minder goed dan de stallen met de traditionele kartonnen nestboxen. Het was bijzonder interessant om te zien hoe de stallen waren aangepast aan het warme klimaat en hoe de keuzes in bouwmaterialen invloed hadden op de prestaties.
